De analyse van het mooiste en minst mooie gedicht
Mooiste gedicht: "De gestorvene" van Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan,
Schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
Kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan
zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
Parafrase
Het gedicht beschrijft het verdriet van iemand om een geliefd persoon die gestorven is. De dichter beschrijft in het gedicht de grootte van dit verdriet. Hij doet dit door aan te geven hoeveel de persoon ervoor over zou hebben om de gestorvene weer terug te kunnen zien en bij zich te kunnen hebben. De persoon heeft er eigenlijk alles voor over om de dood ongedaan te maken als dat zou kunnen.
Versleer
- Stijlfiguren
Inversie: “Kon uit de dood ik die ene doen keren”
Repetitio:
Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan,
Schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
Kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan
zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
Parallellisme:
Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan,
Schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
Kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan
zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
- Beeldspraak
Met als vergelijking: “ Zeven maal om de aarde te gaan, als het zou moeten op handen en voeten”
De dichter gebruikt hier het beeld “op handen en voeten” om aan te geven hoeveel de persoon ervoor over heeft om de gestorvene terug te krijgen.
- Rijm/Strofebouw
De beide verzen van het gedicht hebben een rijmschema A,B,B,A,A. Bij de eerste vier regels van beide verzen betreft het omarmend rijm. Daar de verzen vijf regels bevatten, geldt dat de laatste regel van beide verzen ook nog op de op één laatste regel rijmt.
In dit rijmschema komt eindrijm voor, zowel mannelijk als vrouwelijk eindrijm.
Mannelijk eindrijm: gaan en staan
Vrouwelijk eindrijm: voeten en groeten, deren en keren
Interpretatie
De dichter geeft het grote verlangen aan naar een gestorven persoon.
Mening over het gedicht na de analyse
Tijdens het analyseren ontdekte ik steeds meer in het gedicht. Ik vond het erg knap van de dichter hoe zij met verschillende stijlfiguren aangeeft wat ze wil zeggen. Ik vond dit gedicht het mooiste omdat ik de betekenis heel goed kon begrijpen en ik vond dat de dichter die heel mooi weergegeven had.
Minst mooie gedicht: "Avond" van JJ Slauerhoff
Het huis sliep achter zijn gesloten blinden,
Wij zaten samen op de kille bank,
De dag was als haar oude vader krank,
De blaren fluisterden met moede winden.
Moe van de geuren die zij moeten dragen
Van graven oud en rozen uitgebloeid,
Weemoedig vlagend door verwarde hagen
En 't armlijk loof dat om de zerken groeit.
Je hebt weinig gedacht en veel gezwegen
En stil de handen om mijn hoofd gelegd,
Zo zeggend: ‘Ook de grootste liefde kan niet tegen
De dood die niets ontziet en alles slecht.'
Parafrase
Het gedicht beschrijft het einde van het leven waarop altijd de dood volgt.
Versleer
- Stijlfiguren
Pleonasme: Het huis sliep achter zijn gesloten blinden
- Beeldspraak
Met als vergelijking: De dag was als haar oude vader krank
Personificatie: De blaren fluisterden met moede winden
Personificatie: De dag was als haar oude vader krank
- Rijm/Strofebouw
Dit gedicht bestaat uit drie strofes met elk vier regels. De eerste strofe heeft het rijmschema A,B,B,A, . Dit noemt men omarmend rijm. De tweede en derde strofe hebben een rijmschema A,B,A,B. Dit noemt men gekruist rijm.
Interpretatie
De dichter wil met het gedicht aangeven dat de mens aan het eind van het leven altijd de dood in het vooruitzicht heeft.
Mening over het gedicht na de analyse
Voordat ik het gedicht ging bestuderen, had ik dit gedicht als minst mooie gedicht uitgezocht, vanwege het oude taalgebruik. Dit sprak mij niet erg aan. Na analyse van het gedicht, vind ik het toch wel knap hoe de dichter dit gedicht gemaakt heeft. Hij gaat knap met de taal om.
Maak jouw eigen website met JouwWeb