Bloemlezing

 

Bij deze bloemlezing is per gedicht een muziekfragment beschikbaar op CD.

De tracks op de CD komen overeen met het nummer van het gedicht

 

  1. “De gestorvene” Ida Gerhardt

 

Zeven maal om de aarde te gaan,

als het zou moeten op handen en voeten;

zeven maal, om die éne te groeten

die daar lachend te wachten zou staan.

Zeven maal om de aarde te gaan.

 

Zeven maal over de zeeën te gaan,

Schraal in de kleren, wat zou het mij deren,

Kon uit de dood ik die éne doen keren.

Zeven maal over de zeeën te gaan

zeven maal, om met zijn tweeën te staan.

Begeleidende muziek: Après un rêve, Fauré

 

 

  1. “Ja hoor het is zover” Drs.P.

 

Ja hoor het is zover
Aanvang december al
Hij moet vertrekken
De goedheiligman

Wee het bestaan van een
Stoombootopvarende
Hij wordt er elk jaar
Weer misselijk van

Wat is een nachtmerrie?
Vrouwelijk paard, allicht
Dat - de naam zegt het al -
's Nachts circuleert

En onderweg heel wat
Onevenwichtige
Lieden in bedsteden
Terroriseert

Begeleidende muziek: Le petit nègre, Debussy

 

 

  1. “Een taart”   Toon Tellegen

 

Er staat een taart in de etalage,
een grote witte taart.
Wat moet ik doen?

Ik moet aan geld komen,
ik moet een steen door dat raam gooien,
ik moet jarig zijn,
ik moet zorgen dat die juffrouw binnen,
die met die rode lippen,
verliefd wordt op mij -

ik doe mijn ogen dicht,
druk mijn neus tegen het glas,
prevel:
taart, grote witte taart, vlieg ongeschonden door dit raam...
of moet ik zelf bakker worden, banketbakker d'excellence?

Begeleidende muziek: Promenade, Gershwin

 

 

  1. “Veld” Ruth Lasters

 

Misschien is voetbal écht het enige doel,
ook van het onderbewustzijn en het bewuste: twee delen

enkel en alleen omdat een match twee ploegen
vereist. Ooit stelt de helft van je neuronen bewust voor

een bal, zo groot en zwaar als het hoofd zelf, waarin
groeit buiten jezelf om de geurherinnering van

pas gemaaid gras: het veld. Eerst wint de bal, zie je hem
haarscherp voor je, tot op de stiksels van je lederen

schedel. Dan scoort de onbewuste grasgewaarwording, vult
kruidig groen je brein tot het haast knapt en slechts

het kriebelen van een laken langs je wang al veroorzaakt
een resettende, alles opnieuw mogelijk makende

aftrap.

Begeleidende muziek: Wals nr 2, Shostakovich

 

 

  1. “Het verloren kind” Ida Gerhardt

 

Onder de sneeuwwitte bloemen

Slaapt tussen wuivend gras,

Nimmer met name te noemen

Die mij de speelgenoot was.

 

Die uit de schoot is geboren

Waaruit ik zelf ben ontstaan;

toen, bij de tweesprong, verloren.

Vragende zag het mij aan.

 

Onder de sneeuwwitte bloemen

Slaapt, nog één heuvel voorbij,

die mij met name zal noemen

als ik mij naast hem vlij.

Begeleidende muziek: Chanson du matin, Elgar

 

 

  1. “Het carillon “ Ida Gerhardt

 

Ik zag de mensen in de starten,

Hun armoe en hun grauw gezicht.

Toen streek er over de gelaten

Een luisteren, een vleug van licht.

 

Want boven in de klokketoren

Na ’t donker-bronzen urenslaan

Ving, over heel de stad te horen,

De beiaardier te spelen aan.

 

Valerius: een statig zingen

Waarin de zware klok bewoog,

Doorstrooid van lichter sprankelingen,

‘Wij slaan het oog tot U omhoog.’

 

En één tussen de naamloos velen,

Gedrongen aan de huizenkant

Stond ik te luist’ren naar dit spelen

Dat zong van mijn geschonden land.

 

Dit sprakeloze samenkomen

En Hollands licht over de stad

Nooit heb ik wat ons werd ontnomen

Zo bitter, bitter liefgehad.

Begeleidende muziek: Gezang 303, Valerius

 

 

  1. “Zinkend schip” H. Marsman

 

De avond daalt;

een zinkend schip,

de kiel slaat op

een blinde klip.

 

o, hartstocht

van dit stil vergaan,

in koele nacht,

in koele maan.

 

én gij, die eens

dit leven prees

met sterke stem

en harde keel,

 

is dan het glanzen

van uw woord

bestorven en

voorgoed teloor?”

 

ik heb geleerd

dat in den dood

de ziel zal stijgen

levensgroot

 

of falen

in het schimmenrijk

en falen

onherroepelijk

 

en dat al wat

der wereld is

een waan is,

een bekommernis.

Begeleidende muziek: Sicilienne, Fauré

 

 

  1. “Credo “ Remco Campert

 

ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen

ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots

maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van koppen staan
werpen dammen op en dwingen
rechtsomkeert

Begeleidende muziek: Gymnopédie nr 1, Satie

 

 

  1. “Ter wereld” Joke van Leeuwen

 

Eens daverend eruit gedaan
het droge in, naar handen,
dat longen mochten openslaan,
dat lucht erin, dat kleren aan,
dat lavend zog gevonden.

Dat aangevangen te bestaan
uit ketens moeders, voorgoed
moeders, wetend van hoe
onbedaarlijk baarlijk zij zijn
losgebonden.

Begeleidende muziek: De Moldau, Smetana

 

 

  1. “Ziekenbezoek” Judith Hertzberg

 

Mijn vader had een lang uur zitten zwijgen bij mijn bed.

Toen hij zijn hoed had opgezet

zei ik, nou, dit gesprek

is makkelijk te resumeren.

Nee, zei hij, nee toch niet,

je moet het maar eens proberen.

 Begeleidende muziek: 1e deel Pianoconcert, Ravel

 

 

  1. “Bij het graf” Jacques Perk

 

Men droeg den grijze plechtig naar het graf

En toen hij langzaam nederzonk in de aarde

Brak uit het oog, van wie hij ‘t aanzien gaf,

Een vloed van tranen, dat naar ’t zinken staarde;

 

En allen wendden ’t weenend aanschijn af

Geloovend, dat hun God een weerzien spaarde,

Omdat ze ’t innig wenschten, en zoo straf

Een God, die scheidt, zich hen niet openbaarde:

De grijze, die zijn dorpje nooit verliet,

Had daar gezwoegd, bemind, en liet er ’t leven;

Waarom hij leven moest, dat wist hij niet:

 

Gij waant u, zwerver, boven hem verheven….

Wat deedt gij, zoo de dood u nederstiet,

Dan leven, laten leven, leven geven?

Begeleidende muziek: Prelude à l'après-midi d'un faune, Debussy

 

 

  1. “Avond” JJ Slauerhoff

 

Het huis sliep achter zijn gesloten blinden,
Wij zaten samen op de kille bank,
De dag was als haar oude vader krank,
De blaren fluisterden met moede winden.

Moe van de geuren die zij moeten dragen
Van graven oud en rozen uitgebloeid,
Weemoedig vlagend door verwarde hagen
En 't armlijk loof dat om de zerken groeit.
 
Je hebt weinig gedacht en veel gezwegen
En stil de handen om mijn hoofd gelegd,
Zo zeggend: ‘Ook de grootste liefde kan niet tegen
De dood die niets ontziet en alles slecht.'

 Begeleidende muziek: Clair de lune, Debussy

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb